سولفاته
۱۳۹۰ تیر ۱۴, سهشنبه
بعد میگن ما با بچه هامون رفیقیم
و چه جالب که همه ی جوان های این دو برج به یکدیگر از خانواده هایشان نزدیک ترند. آنها هر روز در تراس های اتاق خوابشان مینشینند یا از پنجره به بیرون مینگرند و با هم سیگار میکشند. آدم لذت میبرد از این همه همدلی و صمیمیت
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
دیدگاهتون رو پرت کنید می گیرم
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
دیدگاهتون رو پرت کنید می گیرم