آنقدر افراط هایم را بالا آورده ام که فقط من مانده ام و تفریط

از دم ِ در، تا رسیدن به تخت، کش می آیم
زمان، غلیظ می شود
زمینِ گالیله را به دیده باورم آید
و الاکلنگ جانکاه هوای تهوع ؛
به مقصد که برسم، باور امشبانه ی زندگی ام تکمیل است
جز این که فقط
مغازله ی با شکوه و نا متقارن با "او" طلبم می ماند...