۱۳۹۰ خرداد ۴, چهارشنبه

ای جماعت

....آرزوهایتان در برابر آنچه که من برایش له له میزنم، زپرتی و چیپ است.
آرزوی من اینست که این دوش این بالا وصل باشد، بی آنکه همش بدست بگیرمش.
ببینیم چه کسی زودتر به آرزویش میرسد بعد قضاوت کنیم.اصلن امتحان می کنیم:
شما از ته دل آرزو کنید.
هر آرزوی خواستنی و دلچسبی که باشد. هرچه...
ملاک برایش نگذار...
فقط تنها ملاکش آرزو بودن و خواستنی بودنش باشد...
من نیز از اعماق وجودم چیزی خواستم.
چه کسی زودتر میابد آرزویش را؟
من خواستم که این استخوان پخته را بجوم.شما چه خواستید؟
من به آرزویم رسیدم.دیگر کدامانتان رسیدید؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

دیدگاهتون رو پرت کنید می گیرم