۱۳۹۱ خرداد ۲۰, شنبه

من که...


دختر بچه ی سرتق اوضاع به کامش نباشد، هنگ می کند،  قهر می کند ، یک کلام باهاش حرف بزنی قُلُپ قُلُپ اشک داغ می ریزد، هِق هِق راه می اندازد ، نفسش بند می آید.
من که ازین کارها نکردم، من که راحت کنار می آیم ، من که ساکتم ، منطق را هم که سر کشیدم تا خِرخِره ،سَر که پایین نینداختم ، پا که نکوبیدم، خیره خیره جلو را نگاه کردم ، فقط نمی دانم کدام خری پشت پلک هایم هیزم روشن کرد کِتری بار گذاشت یا که خود به خود داغ شد. تازه سر هم رفت ،سر و صورتم را هم سوزاند. به جای مرهم گذاشتن بی انصافی ست این یکی برود به پای سِرتِقی...


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

دیدگاهتون رو پرت کنید می گیرم